بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علی الحسین و علی علی بن الحسین و علی اولاد الحسین و علی اصحاب الحسین
با عرض سلام و تسلیت ایام محرم امروز قصد دارم یکی از علل عزاداری برای امام حسین (ع) و یارانش رو خدمت شریفتون عرض کنم
علت عزاداری برای امام حسین (علیه السلام ) و یاران با وفایش آن است که طرز فکر معاندان ایشان منفور شود و گرنه هم اکنون سخن از معاویه و یزید نیست تا آنها را لعنت کنیم. نام و یاد آنها رخت بربسته و قبرشان نیز زبالهدانی بیش نیست، الآن سخن از فکر و راه یزید و یزیدیان عصر است. زن فرعون وقتی که به درگاه الهی دعا کرد، نگفت خدایا مرا فقط از فرعون نجات بده بلکه گفت: مرا از فرعون و فرعونیان، که طرفداران سنّت سیّئه و رفتار ناپسند او هستند، نجات بده. تفکرّ برای همیشه باقی میماند هر چند که اسم و عنوانش تغییر پیدا کند.
بعد از تار و مار شدن خوارج در نهروان و خارج شدنشان از صحنه حیات و زندگی، به علی بن ابی طالب(ع) عرض شد: این مقدسهای خشک از بین رفتند. فرمود: اینها نطفههایی هستند در پشت مردان و قرارگاه زنان. هرگاه مقداری از اینها از بین بروند، عدهای دیگر ظهور میکنند تا این که سرانجامِ کار، سارقانِ مسلّح و رهزنانِ غارتگر خواهند شد. :( نهج البلاغه، خطبه 60(
اکنون نیز، هم راه سالار شهیدان زنده است و هم مرام و مسلک اموی و مروانی و عباسی وجود دارد. این که سفارش فراوان به اشک ریختن و عزاداری کردن نمودهاند برای آن است که اشک بر شهید اشتیاق به شهادت را به همراه دارد، خوی حماسه را در انسان زنده و طعم شهادت را در جان او گوارا میگرداند. چون اشک رنگ کسی را میگیرد که برای او ریخته میشود و همین رنگ را به صاحب اشک نیز میدهد. از این رو انسان حسینی منش، نه ستم میکند و نه ستم میپذیرد. این که عدهای به فکر ظلم کردن یا ظلم پذیری هستند برای آن است که خوی حسینی در آنها نیست وگرنه شیعة خاص حسینبن علی(ع) نه ظلم میکند و نه ظلم میپذیرد. آن کسی که ظلم پذیر است اموی مسلک است چنان که ظالم هم اموی صفت است، هرچند که زمزمة «یا حسین» بر لب داشته باشد.
یار الها در ظهور انتقام گیرنده ال محمد (ع) مهدی موعود (عج) تعجیل بفرما
التماس دعا
یا حق